رابطه ی تحصیلات و برنامه نویسی !

عرض سلام خدمت دوست عزیز به نظر من هر کسی در هر رشته ای عاشقانه و یک تخصص رو خوب کار کنه حتما موفق می شود

الگوی من در این کار خود استاد می باشد استاد این همه تجربه را در 10 سال برنامه نویسی بدست آورده اند

تصحیح آمار دوستان:

من از 9 سالگی با Commodore 64 از روی کتاب آلمانی شروع به برنامه نویسی کردم، اونموقع حروف انگلیسی رو هم بلد نبودم و برنامه ها رو از روی نوار کاست Load می کردیم! الان هم 31 سالم هست پس میشه 22 سال برنامه نویسی. اولین برنامه موفق رو با FoxPro برای تعاونی شرکت مخابرات در سال 1379 نوشتم که هنوز هم در این شرکت داره استفاده میشه. و فعالیت حرفه ای من از بعد از سربازی یعنی سال 1386 شروع شد تا الان.

تحصیلات ارتباط مثبتی با شغل نداره ولی ارتباط منفی داره. کسی که در رشته کامپیوتر تحصیل می کنه به چند دلیل برنامه نویس خوبی نمیشه.

تحصیلات مرتبط با علاقه مندی ارتباط منفی با علاقه مندی دارد:

1. هر چی می بینه از زاویه دید درس خوندن می بینه و نه هنر و فعالیت متفرقه که علاقه مندش بشه.
2. چون همیشه در درس خوندن اجبار داشته، به کتابهاش به چشم یک منبع پر دردسر نگاه می کنه و نه یک دوست خوب.
3. چون اساتیدی رو دیده ( بعضاً ) که بعد از گذشت سالها از تدریسشون هنوز یک Concept برنامه نویسی رو درست بلد نیستن، از پیشرفت ناامید میشه.
4. چون معمولاً پروژه های کارشناسی ناشیانه طراحی میشن و قبل از تصمیم به انجام، هیچ نیاز سنجی فنی نمیشه، انجام پروژه واقعی براشون به یک معضل تبدیل میشه. در صورتیکه پروژه باید هدفش و نیازهاش در ابتدای کار مشخص باشه و با برآورد زمانی صحیح شروع به انجام بشه.
5. چون در کتابها معمولاً روش و آموزه های منقرض شده تدریس میشن، علم برنامه نویس بروز نخواهد بود و باعث شک در یادگیری خواهد کرد.
6. چون در کتابها بجای پروژه های عملی به تمرین های تئوری بسنده میشه ، برنامه نویس درکش از انجام پروژه غلط خواهد شد.
7. .....

پس اگر هم رشته چیزی هستید که بهش علاقه دارید، دانشگاه رو یه چیز ببینید و علاقتون رو یه چیز دیگه ببینید و به هم ربطش ندید.

در خصوص گرفتن مدرک

به نظر بنده لازم ( واجب ) هست. بنده از مدرک لیسانس آمار هیچ استفاده ای نکردم، حتی توی این چند سالی که در گذشته کارمند بودم، از من فتوکپی شناسنامه هم نخواستند، چه برسه به مدرک لیسانس، و فقط می خواستن که کار کنم. در کل لیسانس به هیچ درد من نخورد،

پس چرا گرفتن مدرک لازم است؟

1. شما با ورود به جامعه دانشگاه، با یک بعد دیگر از تحصیل آشنا خواهید شد.
2. با مطالعه کتابهای پیشرفته تر و مخصوصاً خود کفا، اعتماد بیشتری به خود کفایی خواهید داشت ( دانش جو )
3. بعضی مباحث که بالاجبار یاد میگیرید ( برای رشته های ریاضی - فنی ) ریاضیات عمومی ، جبر خطی و ... بسیار بسیار مفیدند و یادگیری خودکفای اینها بدون گویش استاد تقریباً غیر ممکنه و اجبار به حل مساله و اثبات قضیه، بدون اجبار امتحان، غیر ممکن هست.
4. شما با مطالعه پیشرفته تر دروس، و قرار دادن نام دانشجو روی خودتون، همواره اعتماد به نفس خواهید داشت.
5. هیچ وقت نگران این نخواهید بود که اگر جایی از من مدرک تحصیلی خواست چی کار کنم، پس نگرانی از ذهن شما می رود.
6. هیچ وقت نگران این نیستید که اگر در این کار نتیجه نگرفتم، درس رو هم که نخوندم، پس باید چی کار کنم. پس از آینده نگران نخواهید بود و می دانید همواره یک لیسانس برای عرضه به شرکت های دولتی / خصوصی دارید و همینطور قابلیت ادامه تحصیل.
7. بعضاً سرکوفت خانواده ها که علاقه مند به ادامه تحصیل شما هستند، از بین خواهد رفت.
8. در کل تجربه زندگی دانشجویی لذت بخش هست و نباید از دست بره.

حالا فرض کنید که دانشجو هستیم، چطور از وقت استفاده کنیم؟

من اینطوری بودم: در طول ترم درس نمی خوندم و پروژه های عملی استاد ها رو اگر علاقه داشتم انجام می دادم. سه هفته قبل از امتحان ها شروع می کردم و بکوپ روزی 12 ساعت می خوندم، هیچ وقت هیچ واحدی نیافتادم و حذف هم نکردم.

در طول ترم که درس نمی خوندم، برنامه نویسی را همچنان به عنوان یک علاقه انجام می دادم و در سر کلاس درس معمولاً زیر میز یا روی میز مشغول نوشتن الگوریتم روی کاغذ بودم. یا مشغول حل یک مساله الکترونیک یا ریاضی که علاقه مندش بودم.

در کل در طول ترم ، 3 روز بیشتر برای خودتون دانشگاه نسازید و حتی الامکان واحد ها رو در سه روز بردارید. بقیش رو بذارید برای برنامه نویسی تو خونه.

اگر توصیه دیگری نیاز داشتید بفرمائید.

در خصوص مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر:

« این نظر من هست و دلیلی بر درست بودنش نیست »

مطمئناً کارشناسی ارشد بسیار ارزشمند هست و باید از اینجا به بعد به اهداف کاریتون فکر کنید.

• اگر هدفتون استخدام در شرکت های خصوصی هست، نداشتن کارشناسی ارشد بهتر از داشتنش هست. چرا که باعث افزایش حداقل حق بیمه و درآمد میشه. همینطور ممکنه از مسئولتون مدرک بالاتر تحصیلی داشته باشید که خوشایند نیست.
• اما اگر هدف استخدام در شرکت ها و سازمان های دولتی است داشتن آن بسیار بهتر است.
• اگر هم هدف شما خوداشتغالی است، داشتن و نداشتنش فرقی ندارند.

من هم با نظر استاد هم عقیده هستم و هرکسی رو هم که دیدم در زمینه IT فعالیت داره به این موضوع تاکید داره

اما دقت داشته باشید برای انجام پروژه های خیلی عظیم نیاز به تحصیلات آکادمیک هیت که مباحثی رو آموزش ببینیم و بدونیم برای پیشبرد یک پروژه عظیم چطور رفتار کنیم

دوست من(حسین کرد که با هم روی اپ اطلاع کار کردیم) طی دوره کاردانی تصمیم گرفت  با توجه به اوضاع آموزش عالی در ایران ادامه تحصیل نده

اما برای داشتن پایه حقوق و بیمه مناسب فکر می کنم کاردانی یا کارشناسی یاز باشه

اما خب تا وقتی نمی خواهیم یا نمی  تونیم در ادارات دولتی استخدام بشیم مدرک "اتلاف وقت و هزینه" بدون سود است

اما در مقطع کارشناسی ارشد این موضوع کمی متفاوته،  البته فقط کمی

من هم دقیقا در همچین شرایطی هستم،یعنی تو تابستون امسال فارغ التحصیل میشم ولی میخوام ارشد رو بخونم،از تابستون شروع میکنم امیدوارم که رتبه خوبی بتونم کسب کنم،تنها دلیل من واسه ادامه تحصیل، رفتن به سربازیه، چون اگه نخونم باید برم سربازی که اینم باعث میشه کلی عقب بیفتم،من میخوام تو دو سال ارشد همراه با تحصیل بتونم شغلمو تثبیت بکنم،یعنی بعد ارشد که میخوام برم سربازی حداقل دلم خوش باشه که کاری دارم و در ضمن به احتمال زیاد تو شهر خودم میمونم و بعد از ظهر ها میتونم کارمو ادامه بدم. 

دوستان اگه نظری دارید در مورد گفته هام،لطف کنید بگید،نظر شما خیلی واسم مهمه(بخصوص استادمون)