نمونه قرارداد نرم افزار - 5 نمونه قرار داده شد

توضیحاتی درباره بند حل اختلاف در قراردادها

یکی از کاربردهای قراردادها ایجاد شفافیت در روابط بین افراد است. با این حال در مورد قرارداد همواره ابهاماتی وجود خواهد داشت که می بایست برای رفع آن ها راهکاری دیده شود. همینطور ممکن است یک طرف از قرارداد به تعهدات خود عمل نکند، وجود مرجعی برای رسیدگی به این اختلافات بسیار مهم است.

در ساده ترین حالت در صورتی که شما در قرارداد مرجعی برای رفع اختلاف تعیین نکنید، به صورت اتوماتیک در صورت بروز هر گونه اختلاف می بایست از طریق رد دادخواست به مراجع حقوقی نسبت به آن اقدام کنید که روال آن با توجه به مبلغ قرارداد و ماهیت آن متفاوت خواهد بود. (شورای حل اختلاف، دادگستری و ...) اما یکی از مشکلات رسیدگی به اختلافات از این روش طولانی بودن آن است. که مدت زمان حل یک اختلاف ساده را از چند ماه تا چند سال طولانی می کند و در بسیاری از موارد ارجاع به این مراجع صرفه اقتصادی و زمانی ندارد. لذا راهکارهای دیگری در این موارد دیده می شود.

اگر شما کارفرما هستید و زور شما هم زیاد است (کارفرمای پر پولی که مناقصه ای برگزار کرده است) می توانید بندهای متنوعی را برای خلع اختیار شکایت در بندهای قرارداد بگنجانید و یا مراجعی را از درون سازمان خودتان برای حل اختلافات معرفی کنید. با این حال باید توجه داشته باشید که از نظر حقوق، مجری به هر حال می تواند با تغییر در عناوین شکایت، موضوع را به مراجع قانونی ارجاع دهد. همینطور توجه داشته باشید که این شروط باید از نظر وجهه قانونی مورد بررسی قرار بگیرند و هر شرطی لزوما قابل درج در قرارداد نیست که خود مبحث بسیار طولانی است و زیاد هم به بحث ما ربطی نداره. ولی چیزی که برای ما برنامه نویس ها مهمه اینه که به شروط قراردادها به دقت نگاه کنیم تا برامون مشکلی پیش نیاد.

حالا برویم سراغ اصل قضیه:

اگر شما مجری هستید و می خواهید قراردادی را به کارفرما پیشنهاد بدین، اونوقت سعی کنید در این بند به شرح زیر عمل کنید:

قبل از هر چیز مرجعی ساده برای حل اختلاف معرفی کنید تا بدون پیچیدگی اختلافات جزئی به صورت کدخدامنشی قابل حل باشند. مثلا اگر عضو صنف رایانه هستید آن را معرفی کنید و یا لااقل ذکر کنید که حتما در درجه اول اختلاف به صورت مذاکره بین طرفین قرارداد باید بررسی گردد.

حتما کارشناس یا کارشناسانی را برای حل اختلاف در قرارداد تعیین کنید. البته خیلی بهتر است که اسم کارشناسان هم در قرارداد (با کسب اجازه از آن ها) قید شود، ولی اگر امکان آن نبود (که معمولا هم نیست!) می توانید ذکر کنید:
"کارشناس مرضی الطرفین دارای صلاحیت" و یا بهتر از آن "کارشناس رسمی دادگستری"
بهتر است تعداد کارشناسان حداقل سه نفر (و همیشه فرد) باشند تا تعیین رای منوط به یک نفر نباشد ولی توجه کنید که برای قراردادهای با مبلغ کم، همان یک نفر هم کفایت می کند وگرنه ممکن است سرحساب بشوید که پول کارشناس از مبلغ قرارداد بیشتر شده!

پس معمولا در این بند در منصفانه ترین و ساده ترین حالت از جملات زیر استفاده می شود:

طرفین قرارداد سعی خواهند کرد هر گونه اختلاف در تفسیر شرایط و مسائل اجرایی قرارداد را از طریق مذاکره و ظرف مدت هفت روز کاری از اعلام اختلاف حل و فصل نمایند. در صورتی که در مورد اختلاف با مذاکره مستقیم به توافق نرسیدند مساله مورد اختلاف به کارشناس رسمی ذی صلاح دادگستری ارجاع و رای صادره قطعی و برای طرفین لازم الاجرا است.

گاهی از بندهای سلب اختیار (یا همان اصطلاح حقوق آن "خیار") هم استفاده می شود که بیشتر در قرادادهای خرید و فروش و یا ساختمانی مرسوم است و در قراردادهای حقوقی مرسوم نیست. ضمن اینکه جملات بالا کفایت می کند و مهمترین کارکرد آن که حل سریعتر اختلاف است را محقق می سازد.