مشکلات جسمی و روحی هنگام برنامه نویسی

درود بر شما و همه دوستان و اساتید گرامی
اول از همه، از اینکه زودتر از اساتید محترم نظرم رو میگم، ببخشید. دوم اینکه من در جایگاهی نیستم که بخوام چارچوب تعیین کنم یا نصیحت و از این حرفا. این گفته ها فقط برداشت و راهکار شخصی منه و الزاماً عمومیت نداره و ممکنه دوستان با بعضی جاها مخالفت کنن. به هر حال چون برای من تجربه شده و جواب داده، تصمیم دارم با همه در میون بذارم.

دوست گرامی، شما تنها نیستید!! این مسایل برای خیلی ها ممکنه پیش اومده باشه. برای من هم پیش اومده. پرسش شما باعث شد که علاوه بر راهکار شخصی خودم، مطالب دیگه ای رو هم عنوان کنم. میخواستم در حد نظر بگم اما خیلی طولانی و ناخوانا میشد. اما خوندنش خالی از لطف نیست.

شما واقعا زمان زیادی رو دارید صرف میکنید برای کدنویسی و مسایل مربوطه. بر خلاف تصور عموم که فکر میکنن کسانی که سر و کارشون با کدنویسی هست، بیشتر با مشکلات بینایی یا سردرد دست به گریبان هستند، برعکس، تمام ساز و کار بدن شخصی که در دراز مدت درگیر فشار و فرایند فکری مثل کدنویسی هست، تحت تأثیر قرار میگیره. یک فوتبالیست که در زمینه کاریش ممکنه آسیب ببینه، بیشتر از ناحیه ی پا هست و یک بوکسور از ناحیه ی سر و گردن و بازوها. اما یک برنامه نویس در زمینه ی کاریش اگه رعایت نکنه کل مکانیزم بدنش تحت تأثیر و آسیب قرار میگیره. کدنویسی یک فرایند 98 درصد ذهنی و عصبی هست. یک درصد بینایی، یک درصد هم تایپ با انگشتان دست (این آمار کاملا من در آوردی هست و رسمی نیست). وقتی ذهن شما اینقدر درگیره دیگه تمرکزی روی باقی سیستم های بدن نمیمونه. پس واقعا باید کنترل بشه و به استراحت منظم نیاز داره. (من نه دکترم نه اداشون رو در میارم. اما این یه واقعیته که کاملا مشخصه)

کدنویسی یک علاقه هست. مثل همه ی علایق دیگه باید کنترل بشه تا هم همیشگی باشه و هم باعث تأثیر منفی روی بقیه مسایل نشه. شما به هر دلیلی زمان زیادی رو دارید صرف میکنید. حالا یا مجبورید، چون شغلتون هست یا زمان کمی دارید و میخواید زودتر نتیجه بگیرید. در هر صورت طبیعی هست که این مسایل پیش بیاد. اما آیا این زودتر نتیجه گرفتن ارزش آسیب به خود داره؟ یا اصلا فرض کنیم ککمون هم نگزه، آیا با این فشار، با دست خودمون، این علاقه رو سرکوب نمیکنیم؟ یه فکری برای کمتر کردن تایم درگیری ذهنیتون با مسایل کدنویسی بکنید.

بهترین راهکاری که میتونم بدم اینه که با برنامه ریزی پیش برید. دقیقا برای خودتون ساعت تعیین کنید که چقدر میخواید کد بزنید در شبانه روز. نه اونقدر وارد مسایل حاشیه بشید که دور بمونید از کدنویسی و نه اونقدر که کلا از همه ی مسایل دور بمونید. من فرض میگیرم شما روزی 5 ساعت استراحت (خواب) دارید که خیلی هم ناجوانمردانه فرض کردم! 15 ساعت کدنویسی و مسایل مربوط به برنامه نویسی که خودتون گفتید. جمعا 20 ساعت. اون چهار ساعت باقیمونده از شبانه روز هم سر جمع همه ی زمان هایی که صرف خوردن و آشامیدن و رفت و آمد و (شاید هم ورزش!) و غیره میشه. هیچ تعادلی توش نیست.

من ده سال پیش جوری به کدنویسی علاقه داشتم که وقتی واردش شدم چون تصمیمات درستی نگرفتم و از همه مهمتر برنامه ریزی نداشتم، به جایی رسیدم که مثل شما افسرده شده بودم و کم کم رهاش کردم و الآن بعد از چند سال هنوز دارم چوبش رو میخورم. چون زمانم از دست رفت و برگشتن هم برام آسون نبود که هنوزم نیست. شاید خیلی ها که این مطلب رو میخونن بگن ما چند ساله داریم کد میزنیم شبانه روز. هیچیمون هم نشده.
آره درسته، اما این زمانی که فرا میرسه که دیگه واقعا ذهن کشش نداره، برای هر کسی این زمان فرق میکنه.

نمیخوام حرفای انگیزشی بزنم یا بساط سخنرانی بچینم. اما یه جمله خیلی قشنگ هست که میگه "برنامه ریزی نکردن برای موفقیت، در واقع برنامه ریزی برای شکست هست".
هدف شما چه در حیطه شغلی باشه چه اجبار چه پیشرفت شخصی، به هر حال به برنامه ریزی احتیاج داره. یه زمان کلی تعیین کنید برای هدفتون و زمان رو تقسیم کنید به روزهای باقیمونده و هر شبانه روز فقط همون قدر کار کنید نه بیشتر.
دقیقا برنامه ریزی کنید کارای غیر از کدنویسی هم در شبانه روز انجام بدین. از همه مهمتر ورزش و مطالعه ی غیر مرتبط با برنامه نویسی اونم نه از روی PDF (به چشمهاتون هم استراحت بدید). گهگاهی اجازه بدید ذهنتون خنک بشه با دیدن مثلا یک فیلم یا خوندن یک کتاب که دوست دارید.
دست کم ده دقیقه و حداکثر یک ساعت به کوچه و خیابون بزنید و به جای این تگ های بازشونده و بسته شونده، یکی دو تا آدم هم ببینید! اونم با پای پیاده نه ماشین. (تهرانی ها بهونه نیارید هوا آلوده س. برای تنبلی همه خوب بهونه میارن!) این هم باعث میشه ایده های جدید به ذهنتون بیاد و هم استراحت ذهنی تضمینی کرده باشید و هم اجتماعی باشید.
به خدا تصویری که از برنامه نویسان توی فیلم ها نشون میدن غلطه: یه فرد منزوی و با موهای ژولیده و سر و وضع به هم ریخته و ریشو و بوگندو که یه عینک ناجور ته استکانی هم زده! اینا همش فیلمه! کسی که خدای کدنویسی هست در واقع برنامه ریزی هم داره تو زندگیش و مطمئن باشید انسانی اجتماعی هست وگرنه یه فرد موفق به حساب نمیاد و از نظر من یک سیاهی لشگر هست توی جنگ کدنویسی نه یه فرمانده.

زیادی صحبت کردم. شاید خیلی از دوستان بگن که چقدر بیکار بودم که اینهمه نوشتم. اما نه. دقیقا من گهگاهی به دور از همه چیز به نوشتن اینجور مطالب رو میارم. چه در جواب به یک دوست چه یک دست نوشته یا هر چیز دیگه. این برای خود من یک جور استراحت فکری به حساب میاد و حتی جزیی از برنامه هست!
اگه به زمان درج پاسخ دقت کنید، من خودم هم تا دیروقت بیدارم. با اینکه برنامه دارم اما همیشه عقب میوفتم. میخوام اینو بگم که تعهد به برنامه ریزی، تمرین میخواد و در دراز مدت میشه منظم شد. آره، منم از لالایی خودم خوابم نمیبره!

برای همگی از جمله دوست و هم میهن گرامی، آقای اسماعیلی، آرزوی سربلندی و تندرستی میکنم.

متاسفانه حقیقت داره . مشکلات جسمی شدیدی برا ادم پیش میاد من خودم دیسک کمر گرفتم گردنم درد میکنه و کتفم . خیلی شدید کار میکردم ی مدت

الان هفته ای سه جلسه میرم باشگاه. البته تازه شروع کردم ولی خب تاثیر داره . مخصوصا اینکه شکم در بیارین و بشینین پشت صندلی. یا برین باشگاه یا اینکه آخر هفته ها حداقل یه ورزش سنگین بکنین مثل کوه نوردی. دوییدن و پیاده روی هم تاثیر خوبی داره به شرط تداوم. موفق باشید

خوندن این مطلب رو از دست ندین : 

از پیاده روی تا حال خوب

درود خدمت دوست عزیز و دیگر دوستان

بنده تجربه خودم رو در این زمینه به اشتراک میزارم تا شاید مشکل دوستان رو حل کنه. بهترین راه حل که خودم انجام میدم (تا الان شاید بعدا راه حل های بهتری هم بود) و نتیجه خیلی خیلی خوبی گرفتم.

یک مدت خودمم یکم مشکل پیدا کردم زانو درد و کتف درد و همینطور مشکل چشم داشتم که حل شد خدا رو شکر با همینا

من خودم از صبح بیدار میشم پای گوشی و سیستم تا شب.

1.اول خواب به موقع و خوب، نمیدونم چه دلیلی داره فکر میکنن بعضیا باید اره حالا که برنامه نویس شدم شب بیداری بکشم به نظر من کاملا اشتباه هست و اگر برنامه ریزی داشته باشین در طول روز به تمام کارهاتون میرسین و میتونین شب رو راحت بخوابین البته یکی دیرتر یکی زودتر ولی حداقل 5.6 ساعت خواب مهم هست داشته باشین.

2.ورزش ورزش ورزش هر روز صبح سعی میکنم ورزش کنم(حالا هر روزم نمیشه ولی سعی میکنم هر روز باشه) اونم داخل خونه یک مدت رفتم بیرون که دیدم نمیشه اگر میتونین هر روز صبح بیرون از خونه ورزش کنین که چه بهتر. ورزش نیم ساعت از روی یک ویدیو انجام میدم که اخر ورزش عرق میکنم حسابی.

3. خب پس لازم میشه یک دوش هم بگیریم که یک دوش چند دقیقه ای که معجزه میکنه.

4. در کنارش صبحانه مفصل هم اگر بخورین که دیگه حرفی نمیمونه D:

شب هم سعی کنین زیاد دور سیستم نباشین یعنی یکی دو ساعت قبل خواب خاموش کنین خودم به شخصه تمام سعیم میکنم دیگه 10 به بعد خاموش کنم که نهایتا 12 خاموش میشه بیشتر مواقع P: و اینکه داخل این یکی دو ساعت کتاب های مفیدی تهیه کنین و اون ها رو مطالعه کنین که عالی هست.

به همین راحتی الان تو این چند ماه که دارم همین کارها رو میکنم نتیجه های خیلی بهتری گرفتم لطفا دیگر دوستان هم اگر تجربه ای دارن به اشتراک بزارن، باتشکر.

( سوال واسه یک سال پیش بوده اما خالی از لطف نیست اگر نظراتتون رو اشتراک بزارید)